Wierzchosław (do 1945 Amalienhof)

Wieś położona jest przy drodze łączącej Widzieńsko z drogą nr 3, na Równinie Goleniowskiej porośniętej sosnowymi i mieszanymi lasami Puszczy Goleniowskiej.

Pierwsza wzmianka o wsi pochodzi z 1746, jej nazwa wywodzi się od imienia siostry króla Prus Fryderyka II Anny Amalii. W XVIII wieku założono tutaj owczarnię oraz osadzono 8 gospodarstw zagrodniczych. W 1751 r. wieś powiększyła się o 12 małych gospodarstw. W 1779 r. spalił się folwark, wkrótce został jednak odbudowany i oddany w dzierżawę, w tym czasie we wsi było 26 budynków mieszkalnych. W 1870 wieś liczyła 59 gospodarstw domowych.

Kościół,fot Wojciech Janda

Głównym zabytkiem jest neogotycki kościół pw. św. Stanisława, zbudowany z czerwonej cegły, prosta halowa świątynia oraz położony na wzgórzu obok kościoła cmentarz ewangelicki, zaadaptowany na katolicki. We wsi znajduje się kilka chałup murowanych tudzież ryglowych z końca XIX i początku XX w, typowe przykłady budownictwa ludowego na terenach Pomorza Zachodniego.

Na przykościelnym cmentarzu znajduje się pomnik poświęcony byłym mieszkańcom wsi, którzy polegli na frontach I wojny światowej.

Liczba mieszkańców na przestrzeni lat:

1751 – 60-80 mieszkańców

1870 - 449 mieszkańców

1871 - 484 mieszkańców –w tym 238 mężczyzn i 246 kobiet ,152 dzieci do 10 roku życia. W tym 317 osób powyżej 10 roku życia umiejących czytać i pisać. Wszyscy mieszkańcy wyznania protestanckiego

1905 - 425 mieszkańców

1928 - 366 mieszkańców

1932 - 366 mieszkańców

1939 - 340 mieszkańców

2000 - 210 mieszkańców

Mapa Wierzchosławia z 1922 roku