Glewice (do 1945 Glewitz)

Wieś leży na Równinie Nowogardzkiej i skraju Równiny Goleniowskiej oraz Puszczy Goleniowkiej, przy drodze krajowej nr 6, ok. 7 km na północny wschód od Goleniowa, nieopodal rzeki Gowienicy oraz jednostki wojskowej w Mostach-Osiedlu i lotniska miedzynarodowego: Port Lotniczy Szczecin – Goleniów. Sąsiaduje z wioską Żółwia Błoć oraz Bodzęcin.

Pierwsza wzmianka o Glewicach jest datowana na XV wiek. Wieś została założona na planie owalnicy jako własność kościelna. W 1534 roku, po reformacji na Pomorzu nastąpiła sekularyzacja i przekazanie tym samym wsi domenie w Nowogardzie. Pod koniec XVIII wieku powstał folwark, który jednak szybko uległ likwidacji. W XIX wieku znajdował się tutaj wiatrak, kościół, kuźnia, 10 dużych gospodarstw chłopskich, 32 domy. W latach 1924-25 istniało tutaj 9 dużych gospodarstw chłopskich o wielkości od 36 do 111 ha.

We wsi znajduje się zabytek chroniony prawem:

kościół pw. św. Stanisława Biskupa szachulcowy z 1789 i 1840 r., nr rej. 404 z dnia 5 grudnia 1963 r.

Zbudowany w 1789 roku do roku 1945 pełnił funkcję zboru protestanckiego.

Kościół filialny, rzymskokatolicki należący do parafii pw. św. Katarzyny w Goleniowie, dekanatu Goleniów, archidiecezji szczecińsko-kamieńskiej, metropolii szczecińsko-kamieńskiej. Na wieży kościoła znajduje się dzwon z 1596 roku wykonany przez stargardzkiego ludwisarza Joahima Karstede. Dawniej przy kościele znajdował się cmentarz, który zlikwidowano. Świątynia to budynek o konstrukcji salowej, posiada spadzisty dach, jedną kondygnację oraz wieżę dzwonną.

Wieś zachowała układ przestrzenny z nawsiem. Obecna zabudowa wsi pochodzi głównie z początków XX wieku (stare chałupy ryglowe i murowane). Znajduje się tutaj również wiele nowo wybudowanych domów.Większość zagród prezentuje układ budownictwa wiejskiego rolników bogatych (w 1939 r. najbogatszym gospodarzem był Herman Mergenthal mający 111 ha) i średniorolnych. W latach 1945-46 wieś przejściowo nazywała się Gliwice i Wołynianka. Od 1947 używana jest nazwa Glewice.