Łożnica ( do 1945 Kantreck )

     Wieś położona jest na skrzyżowaniu linii kolejowej Szczecin-Świnoujście z drogą Babigoszcz-Trzechel w odległości 5 km na wschód od Babigoszczy. Otoczona lasami Puszczy Goleniowskiej i przecięta rzeczką Gowienicą.

Wieś należała niegdyś do biskupów kamieńskich i kapituły kamieńskiej.

         Kościół w 1918 roku

          Kościół  w 1935 roku

     W środku wsi znajduje się jeden z największych w województwie zachodniopomorskim kościołów zbudowanych techniką ryglową.  Kościół ten wzniesiono w 1722 roku, a jego fundatorem był pochodzący z tych okolic proboszcz katedry kamieńskiej Bogusław Hennig von Köller. W połowie XIX wieku kościół rozbudowano dostawiając od strony północnej kaplicę grobową ,a jednocześnie grobowiec rodziny von Köller. Dziś w kaplicy znajduje się zakrystia. Plac kościelny będący w przeszłości cmentarzem obwiedziony jest kamienno-ceglanym murem z bramą od południa i furtkami. Kościół i jego otocznie w bardzo dobrym stanie utrzymania.

Kościół stan dzisiejszy fot.Wojciech Janda

                         Widoczna była kaplica grobowa rodziny von Köller fot.Wojciech Janda

     W południowej części wsi znajdują się ruiny jednopiętrowego pałacu z XVIII wieku wybudowanego i należącego do rodziny von Köller , przebudowanego w XIX w. Na przełomie XIX i XX w. budowla wzbogaciła się o jednokondygnacyjne skrzydło zachodnie. Pałac sąsiaduje z zaniedbanym parkiem podworskim z aleja akacjową.

      Pałac przed 1945 rokiem

Stan pałacu z przed dwóch lat,dziś na pałacu nie ma już dachu,który się zawalił ,fot.Wojciech Janda

        Jednym z właścicieli Łożnicy był Matthias von Köller.który urodził się Łożnicy w roku 1797. Po śmierci ojca  Hansa Georga Alexandra Friedricha von Köller odziedziczył majątek.  Dzięki sprawnemu zarządzaniu z biegiem lat znacznie go powiększył – pół wieku później, poza Kantreck, należały do niego: Dieschenhagen, Lüttmannshagen , Schwanz , Dobberphuel, Görcke, Reckow, Moratz , Schwanteshagen i Siegelkow (o łącznej powierzchni 5284 ha). Dzięki temu stał się jednym z największych właścicieli ziemskich na Pomorzu. W 1905 roku mieszkało tutaj 381 mieszkańców.

Duży dworzec kolejowy

   Obok wsi znajdowały się dwa dworce kolejowe. Pierwszy dworzec obsługiwał kolej szerokotorową Szczecin- Świnoujście i Kamień Pomorski. Drugi znajdował się po drugiej stronie torów i obsługiwał kolei wąskotorową.  W tej drugiej oprócz dworca znajdował się hotel i restauracja oraz skład piwa. Jej właścicielem był Beier.

W restauracji rozlewano piwo kamieńskiego browaru braci Voerkelius. Na wyposażeniu restauracji było popularne w tamtych czasach syfony lipskiej firmy Roesler-Globus.

Dworzec kolei wąskotorowej z hotelem i restauracją

Oba budynki zachowały się praktycznie w niezmienionym stanie ,ten pierwszy dalej służy za dworzec ,a w drugi mniejszy jest dziś budynkiem mieszkalnym.

W 1806 roku w okolicach ,między Łożnicą a Żychlikowem powstała huta szkła. Założył ją Koeling pod nazwą Kantreck. Huta posiadała 1 piec z ośmioma misami pojemnościowymi oraz dwa stojaki do układania towaru. Palenisko opalane było węglem drzewnym wg licencji Simensa. Huta wytwarzała wewnętrznie puste szkło ,głównie butelki do wina. Produkowano również tutaj stemple szklane z orłem pruskim.

Wytworzono tutaj 1 milion butelek z tego : 250 tys. Butelek brązowych, 250 tys. Ciemno zielonych oraz 500 tys. jasno zielonych. Stempli szklanych wytworzono około 500 tys.. Huta zatrudniała 40 pracowników. Huta prowadziła produkcję do roku 1875, dlaczego zaniechano produkcję ,niewiadomo.

Szklane pieczęcie ze zbiorów Piotra Ziółkowskiego

 Wzory stempli szklanych produkowanych w Łożnicy

 Mapa Łożnicy przed 1945 rokiem

Źródło: wikipedia,www.architektura.sakralna.pl,www.browary.pl,własne,Kristian Humbsch,, Alte Glashütten in Polen,,

Autor: Wojciech Janda