Błotno ( do 1945 Friedrichsberg )

Miejscowość położona na północny zachód od Nowogardu przy drodze wojewódzkiej numer 106. Od strony północnej i zachodniej otoczona lasami Nadleśnictwa Rokita.

Błotno 2013 - fot.Wojciech Janda

Historia wsi sięga średniowiecza. W roku 1524 Georg von Everstein - Massow otrzymał od księcia Bogusława X dobra pobiskupie w Błotnie nazywające się wtedy Quarkenburg, gdzie zbudował zamek. Po śmierci w 1663 roku ostatniego z rodu, Błotno przeszło w ręce księcia Ernesta von Croy, Następnie wieś należała do domeny nowogardzkiej. Przez Błotno prowadził stary szlak z południa Niemiec i Polski przez Maszewo i Nowogard do Wolina i Kamienia. W 1697 r. zmieniano nazwę z dotychczasowego Quakenburg na Friedrichsberg. W XVIII w. był tu folwark z owczarnią. Areał pól wynosił 194 ha. Folwark był w 1812 r. kupiony przez Fridricha Heringa, a w 1831 r. objął go August Otto Hoene. W latach siedemdziesiątych XIX w. majątek złożony z 7 domów i 9 budynków wolnych od podatków zajmował obszar 437 ha, a wieś mająca 19 domów, składała się z 7 gospodarstw zagrodniczych i 12 chałupniczych. Poza wsią zbudowane były młyn zbożowy i tartak.

W 1892 r. właścicielem majątku był kolejny Hoene, tym razem Justus, który posiadał 465 ha. Po 1945 r. majątek upaństwowiono.

We wsi zachował się park podworski z XIX-wieku. Zachowany w granicach pierwotnego założenia, z licznym starodrzewem, wzgórkiem widokowym. W centralnej części założenia, na niewielkim wyniesieniu zlokalizowany był cmentarz rodowy (obecnie zdewastowany). Przy ścieżce prowadzącej z cmentarza do zespołu dworsko-folwarcznego zachowane fragmenty ceglanych słupów.

Zdjęcie z kolekcji Pana Doriana Wintera

fot.Pałac w 1943 roku

Na cmentarzu, w północnym krańcu wsi, znajduje się kamienna stela – pomnik poświęcony poległym mieszkańcom wsi na frontach I wojnie światowej. Ustawiono go tutaj w 2008 r. w utworzonym małym lapidarium, odnowiono napisy.